*
Απόσταγμα η λέξη πρωιού
πρώτη ίσως έξαψη φωτός
βέβαιαβαθύςβυθός
αφή
της νύχτας
σβήνοντας
και πριν
η λέξη πάλι.

*
Πριν από εδώ
το μαύρο
δέντρο ήταν
έκαιγε
σαν μέρα η ρίζα
βάθαινε
σαν μέρα η νύχτα
πριν από εδώ
το μαύρο
δέντρο ήταν
έκαιγε
τώρα κατοικεί
μέσα στην πέτρα
ριζώνει τώρα
μες στην πέτρα
φωτογραφίζει
στον πυθμένα
πράγματα κι άστρα
πεθαμένα.

*
Όμως μην ελπίζεις
στην αιφνίδια γήρανση του φωτός
σε κάποια αλλιώτικη άνθηση
καινούργια
όμως μην ελπίζεις
στη ζωή των λουλουδιών
κάτω απ' το χιόνι
στις αγνές προθέσεις
της θάλασσας
κρατώντας
μιαν αστεία φωτογραφία
κρατώντας μια στιγμή
τον χρόνο μες στα δόντια
γιατί η στιγμή είναι στιγμή
ο χρόνος χρόνος
η θάλασσα θάλασσα
κι η μέρα πάντα έρχεται
κρύβοντας τρικυμία.

*
ο κακός ξυλοκόπος
έρχεται στον ύπνο
κόβει απ' τ' όνειρο
τα τρία δέντρα
κι έπειτα φεύγει
γι' άλλο δάσος

ο καλός ξυλοκόπος
έρχεται στον ύπνο
κόβει απ' τ' όνειρο
τα τρία δέντρα
κι έπειτα κλαίγοντας φυτεύει
μέσα στο χώμα
το σώμα του.

Ποίηση τεύχος 25, αφιέρωμα στη νεώτερη ελληνική ποίηση, Δεκέμβριος 2005